Het is nu een maand geleden dat ik geopereerd werd. Het lukt beter en beter om langer te blijven zitten en staan.
De wonde wordt wel nog elke dag verzorgd. Ze is voor 90% dicht, maar bovenaan nog niet. Ze had eigenlijk al dicht mogen zijn, maar bij mij geneest het traag. Dat hangt af van persoon tot persoon.
We zijn nu drie weken na de operatie, en ik voel me beter en beter. De grote vooruitgang is dat ik minder vermoeid ben na het zitten en stappen. Ik kan nu voor de computer gaan zitten, in plaats van in mijn bed te moeten blijven liggen. Ook de bewegelijkheid van mijn nek is veel toegenomen. Ik kan nu terug mijn eten zien zonder prismabril!
Het is nu iets meer dan een week dat ik uit het UZ Gent ontslagen ben. Tijd voor een nieuwe blog-post.
Ik vul mijn dagen met mijn website's aan te passen, computeren en lezen. Al doe ik dagelijks toch wat wandelingetjes.
Ik heb nog drie dagen een pijnstiller per dag genomen, maar nu kan ik al zonder.
In het begin ging zitten tegen een leuning niet (rechtzitten wel), maar daar is ook veel verbetering in gekomen.
Vandaag zijn de draadjes er ook 'uit' gehaald door de huisarts. Ze zijn er niet helemaal uit, enkel een lusje boven en onderaan. De rest zal vanzelf verteren.
De verbetering zal vanaf nu niet zo snel meer gaan als in het ziekenhuis, het zal nog een lange revalidatie worden.
De eerste twee dagen had ik geen pijn door de vele verdoving, dag drie en vier waren de moeilijkste omdat de morfine dan werd afgebouwd (met gevolg: pijn en overgeven), maar vanaf de vijfde dag ging alles exponentieel beter!
Je mag eigenlijk naar huis als je trappen kan doen. Ik was een beetje bang voor het half uur in de auto zitten, maar dat viel goed mee (omdat de zetel bijna helemaal plat lag). En dan… eindelijk thuis!
Samen met de kinesist heb ik woensdag eens wat trappen gedaan, het lukte. Ook ging het om, op het einde van de gang, naar de wc te gaan. Zo had ik die plas-kan niet meer nodig.
De kinesist kwam al vroeg en leerde me rechtzitten. Hij zei dat ik in ‘blok’ moet blijven, dat wil zeggen dat mijn schouders en mijn heupen niet mogen bewegen t.o.v. elkaar. Dan duurde het niet lang meer voor ik kon rechtstaan en wat stapjes doen.
Ik ben me ook eens gaan meten: ik ben 5 cm gegroeid in 4,5 uur. Nu meet ik 1 meter 79. Ik ben niet 100% zeker van deze cijfers (omdat het niet met dezelfde meter was), maar één ding is zeker: ik ben nu groter dan mijn vader.
Ik heb weer goed geslapen en niet meer overgegeven.
Dit was de dag om naar uit te kijken omdat er die dag foto’s zouden worden genomen. En ik moest op de foto’s wachten om te weten of de operatie geslaagd is. Pas dan zou ik mogen beginnen met rechtzitten en stapjes zetten. De foto’s bleken perfect, de operatie was geslaagd.
Voor de operatie Na de operatie
Er zijn 9 wervels vast gezet, allemaal borstwervels, dat wil zeggen dat ze niet aan de lendenwervels zijn gekomen. Daardoor zal ik bijna geen beperkingen op mijn bewegingen hebben. Dat komt omdat de meeste bewegelijkheid in de lendenwervels zit.
Ik heb goed geslapen en mijn ontbijt is binnen gebleven. Ik heb ook wat kunnen lezen met mijn prismabril. Dat is een speciale bril maarmee je al liggend kan lezen, zonder je armen te moeten opheffen. Dit was een goede dag.
Ik heb heel slecht geslapen en nog eens moeten overgeven. In de namiddag mocht de blaassonde er uit. Vanaf dan moest ik in een kan plassen. Ik heb ook een kwartje van een boterham gegeten, daardoor moest ik weer overgeven. Ik heb die dag nog een klein beetje tv kunnen kijken, maar het was weer geen leuke dag.
RSS Feed